donderdag 23 januari 2014

Breisels

Ik ben helemaal gek van mooie sjaals en mutsen. We hebben ze deze winter nog niet echt veel nodig gehad, maar als mode accessoire kunnen ze ook hun dienst bewijzen.
Je vindt ze in alle soorten en maten, maar als je echt een mooi en origineel exemplaar op de kop wil tikken moet je meestal diep in je geldbuidel tasten.

Een sjaal breien kan toch nooit zo moeilijk zijn, dacht ik bij mezelf.
Vroeger, in een ver verleden, heb ik nog leren breien in de lagere school. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat ik er toen niet zo veel van terecht bracht.  Bovendien haatte ik handwerk echt en vond het verre van cool.
Wat kan een mens toch veranderen in de loop der jaren...
Tegenwoordig is handwerk weer helemaal hip en ik vind het nu zelfs jammer dat ik destijds niet beter heb opgelet in de breiles.

Breien verleer je niet, dacht ik.
Ik dus naar de Z**m*n  om wat wol te kopen. Ik wou in eerste instantie natuurlijk niet teveel geld uitgeven aan mijn probeersels.
Vol goede moed wou ik eraan beginnen, maar dit bleek helemaal niet zo simpel. Na al die jaren wist ik zelfs niet meer hoe ik de steken op de breipriem moest krijgen. Gelukkig bestaat er voor handwerkklunzen als ik You Tube. Na het bekijken van enkele instructie fimpjes was ik snel weer vertrokken. Leve internet!

Met lekker dik garen en dikke priemen heb je snel resultaat. In een mum van tijd was de sjaal af.
Daarna nog even 'pimpen' met een bloem en wat lintjes, en klaar!
Jammer genoeg vond dochterlief de sjaal ook mooi en was ik hem dus direct kwijt.


Op school kreeg ze heel wat positieve reacties, dus wou ze ook een muts.
Een muts breien... bij de gedachte alleen al brak het angstzweet mij uit.
Een sjaal, tot daar aan toe, maar een muts, hoe begin je daar in hemelsnaam aan als handwerkkluns?

Gelukkig bedacht ik snel een oplossing. Als ik een sjaal kan pimpen, kan ik dat ook met een muts.
Ik kocht een (goedkoop) bijpassend exemplaar en naaide er dezelfde bloem op.
Blij dat dochterlief was als ze thuiskwam van school, en er een muts op haar lag te wachten.
Alleen vond ze het wel verdacht dat de muts zo snel  klaar was.
Ja, een tienjarige maak je ook niet meer alles wijs. Ik heb dus moeten toegeven dat ze niet uit mijn breinaalden kwam, maar uit de winkel.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten