Kleintje wil groot zijn

Tussen onze jongste en de twee oudsten is er een aanzienlijk leeftijdsverschil. Dit is vaak erg leuk en handig. Die grote broer en zus geven immers veel aandacht aan de kleinste, spelen met hem, verwennen hem schandelijk,...

Jammer genoeg heeft de medaille ook een keerzijde, en zijn er wel wat nadelen verbonden aan dat leeftijdsverschil: alhoewel ze hem meestal echt adoreren en schattig vinden (vooral dochterlief kan scoren bij haar vriendinnetjes met zo'n klein broertje), kan hij hen best ook ergeren.

Wanneer er gestudeerd moet worden eist de kleinste zijn aandacht op en maakt hij veel lawaai. Probeer je dan maar eens te concentreren op je schoolwerk.
Gelukkig hebben we hier een oplossing voor bedacht. Met een kleurplaat en kleurtjes maakt de kleinste ook zijn huiswerk en voelt hij zich al heel groot.

Als dochterlief gaat paardrijden, wil hij ook. Natuurlijk kan hij moeilijk begrijpen dat hij nog wat te klein is om zo'n groot paard onder controle te houden. Wat moet het soms toch frustrerend zijn als je nog maar drie bent: je wil zo veel, maar het mag niet...
Op de manege hebben ze alle begrip voor dit 'probleem' en mag hij soms na de les ook even, als een echte grote, op het paard zitten. Echt geweldig vindt hij dat, en wij ook!

En dan zijn er nog die uitspraken die hij constant overneemt van grote broer en zus, en waar hij (hopelijk) nog geen snars van begrijpt: OMG, what the heck en consorten passeren hier dagelijks de revue. Dit levert best wel vaak gênante situaties op.

Langs de ene kant wil hij al heel groot zijn, maar langs de andere kant geniet hij ook wel van zijn positie als kleinste in huis. Hij beseft maar al te goed hoe hij dat bij momenten kan uitspelen.
Dan is het aan ons om hier niet in te trappen, want we willen er toch geen verwend nakomertje van maken!
Moeilijk, moeilijk, moeilijk, ... want hij kan nog zo schattig zijn ;-)

Helpen verven hoort er natuurlijk ook bij!