zondag 22 juni 2014

Violetta is ziek, doodziek...

Neen, dit keer geen ludiek berichtje over de belevenissen in het kippenhok. Geloof me, dat had ik véél liever geschreven.
Vanmorgen ging ik zoals elke dag naar de kipjes. Ik telde er vier. Violetta kwam niet...
Ik keek rond, nergens Violetta te bekennen. Ook niet in het slaaphok. Uiteindelijk zag ik ze zitten, helemaal ineengedoken, kop naar beneden, staart naar beneden. Ik bood haar wat eten en drinken aan, maar zelfs hiervoor kwam haar kopje niet omhoog.
Ze was duidelijk ziek, doodziek. Het was alsof het leven uit haar was aan het wegvloeien...
Gek, want gisteren was er nog niets aan de hand, toch niet dat ik gemerkt had. Ze had flink gegeten en volop gescharreld. Ik had wel gezien dat er boven haar snaveltje wat rode huid te zien was, maar ik dacht dat een andere kip haar gepikt had. Verder zag ze er prima uit.

Wat moest ik nu doen? Op een zondag durf ik niet zomaar een dierenarts te bellen. Ik besloot haar apart van de andere kippen te zetten en even af te wachten. Ik heb het zo een uurtje aangezien, maar het ging steeds slechter met Violetta. Ok, dan toch maar bellen...
Mijn vaste dierenarts zei dat ze eigenlijk geen pluimvee en vogels behandelt en gaf me het nummer van een dierenarts van wacht die hier wel in gespecialiseerd is. Zij wou ons ontvangen. Ik stopte Violetta voorzichtig in een kattenbench met wat stro erin. Zij was zo slap, ze verweerde zich totaal niet.
Onderweg naar die dierenarts besefte ik hoe erg ik al gehecht ben aan dit diertje. Ik wil haar niet verliezen. Ik hoopte dat ik geen slecht nieuws zou krijgen, dat ze niet te redden zou zijn.


De dierenarts onderzocht Violetta grondig: ze zei dat ze 'het snot' had, en dat ze helemaal was aangetast door rode mijten. Ik had daar helemaal niets van gemerkt. Ze zei dat deze mijten de gezondheid van verzwakte kippen helemaal kunnen ondermijnen. Ik schaam me: ik had helemaal niets gemerkt, ik ken ook heel weinig van kippenziektes. Ik had me beter moeten informeren voor ik aan kippen begon, dat besef ik nu.
Violetta is er erg aan toe, zei de dierenarts. Het is niet zeker dat ze het gaat halen. We moeten haar nu apart zetten en intensief verzorgen. Ze krijgt antibiotica en een middel tegen die parasieten. Ook het slaaphok en de andere kippen moeten behandeld worden tegen mijten. Het is niet makkelijk om van die mijten af te raken volgens de dierenarts.

Terug thuisgekomen hebben we Violetta in een hondenbench gezet in het speelschuurtje van de kinderen. Daar zit ze goed beschut en kort bij het huis. Dan kan ik er vaak gaan kijken. Ze wil niet eten, dus voer ik haar met de hand geweekte stukjes brood. Ik hoop zo hard dat ze beter wordt. Ik ga er alles aan doen om haar zo goed mogelijk te verzorgen en ik ga me een goed boek kopen over kippen...



Goede raad over het bestrijden van rode mijt is altijd welkom.

24 opmerkingen:

  1. :-( hoop toch zo dat het snel beter met haar gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He bah, wat naar. Sterkte! (Geen goede raad nee, geen idéé...)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Och wat zielig. Hopelijk gaat het snel beter!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ach beterschap zeg, weet ook niks van rode mijt, kan je niet helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt allemaal, dat doet deugd.
      Violetta heeft vandaag al een klein beetje zelfstandig kunnen eten. Ik hoop dat de antibiotica zijn werk begint te doen. Ze zit nog steeds muisstil, met haar staart naar beneden, maar het feit dat ze al wat zelf heeft gegeten stemt mij toch hoopvol...
      Ik vind jullie reacties heel lief en ik ben heel blij dat niemand heeft gezegd 'het is toch maar een kip'.

      Verwijderen
  5. Beterschap!
    Gisteravond hebben we een hapje gegeten op een terrasje in Teuven. Daar scharrelden kippen en hanen gewoon rond. Was zó leuk. Maar dit terzijde.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gaat over het hok hoe je dat goed schoon krijgt....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hey Marga,
    Rode mijt is inderdaad hetzelfde als bloedluis. Heel erg bedankt voor de link! Wat lief van jou om dat even te zoeken. Ik ga dadelijk eens kijken.
    Groetjes, Milla

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb net gekeken op het blog van Neurootje: een schat aan waardevolle tips!
    Thanks!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Miss Milla ik heb al een paar keer gekeken vandaag of t al beter met haar ging. Ik ben ook zo iemand die naar de dierenarts gaat als een kip ziek is en erger nog ik huil erbij. Het is wel heel goed om de lezen over kippenziektes want zo merk je snel op als t niet goed gaat. Je stukje doet me eraan denken dat ik ook goed ga kijken of me de 3 mijne alles goed is was mijt of luis betreft. Ik duim voor je.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Fijn dat je iets hebt aan de site van Neurootje Milla, hopelijk is het voor Violetta nog op tijd ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik moet toegeven dat ik ook al heb staan huilen om Violetta... Als ik niet naar de dierenarts was geweest, dan was ze zeker dood gegaan, en dat had ik mezelf nooit kunnen vergeven.
    Het gaat stilletjes aan beter met haar. Ze eet en drinkt nu zelfstandig en op haar huid is geen ongedierte meer te bespeuren. Ze is nog wel heel zwak, maar kan toch al terug op haar pootjes staan en af en toe zet ze enkele stapjes. Ze reageert ook als ik tegen haar praat. Het is echt zo'n lief kipje...
    Ik denk dat dieren niet snel laten merken dat ze ziek zijn uit een soort overlevingsinstinct, omdat het dan voor hun vijanden zichtbaar is dat ze kwetsbaar zijn. Of zou ik me daarin vergissen?
    Heel erg bedankt voor jouw lieve reactie en ook voor alle andere reacties.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Helemaal niet gek hoor dat je verdrietig bent om je kipje. Ze is jouw dier en daar ga je toch aan hechten, fijn dat ze weer op aan het knappen is en succes met het schoonmaken van het hok.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hopelijk knapt ze snel op. Wat zei de huisarts over haar kansen?

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ach arme..
    Hier ook een heel grote dierenvriend die zelfs om een dode goudvis huilt hoor..
    Helaas ik weet niets van kippen, wil ze wel graag:)
    Hoop dat ze snel weer opknapt.

    Groetjes,
    Lineke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Lineke! Fijn om te horen dat er zoveel echte dierenvrienden zijn. Mensen die van dieren houden hebben altijd een streepje voor bij mij :)

      Verwijderen
  15. ook ik was,ben benieuwd hoe het met violetta gaat en volg en lees je reacties,en lees dat ze al weer op dr pootjes staat,hopelijk is ze op de goede weg.misschien nog eens een blogje hoe het verder loppt voor al je meelevende bloggers..?groeten debora

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat komt er aan, als ik een beetje tijd vind...
      Wat fijn dat jullie allemaal zo meelevend zijn :)

      Verwijderen
  16. Mooi dat het inmiddels beter gaat met haar!
    Mijn google account is nu weg, dus ik reageer als anoniem.
    Ik ben dus Marga H.die de link naar Neurootje gaf.

    BeantwoordenVerwijderen