donderdag 26 november 2015

Dieven en vandalen

'Let op je spullen': hoe vaak heb ik dat zinnetje al niet herhaald tegen mijn kinderen? Het lijkt wel een mantra hier thuis. Vooral tegen mijn dochter dan. Ze is een beetje een sloddervos. Ik denk dat ik elk jaar zeker drie nieuwe brooddozen moet kopen omdat ons juffrouwtje ze weer allemaal is kwijtgespeeld. Of koekendoosjes, die verdwijnen hier altijd op mysterieuze wijze. De drinkbussen blijven op één of andere manier ook nooit lang in ons leven... Zelfs niet als ik haar naam er in reuze letters heb opgeschreven.

Dan wil een mens een beetje milieubewust leven... maar als die dingen steeds verdwijnen en je ze dus constant moet vervangen, levert dat weinig winst op voor het milieu. Als oplossing probeer ik tegenwoordig zoveel mogelijk verpakkingsmateriaal te gebruiken als brooddoos (zoals lege ijsroomdozen bijvoorbeeld). Niet dat ons juffertje dat fijn vindt hoor, verre van zelfs. Maar ik blijf geen brooddozen kopen, zelfs niet van die goedkope van de A.ction.


Maar genoeg geklaag over ons meisje nu. Eigenlijk is het een heerlijk kind. Ze staat zo onbezorgd en zelfverzekerd in het leven. Om jaloers op te zijn eigenlijk. Ze heeft nooit stress (zegt ze zelf), ook niet voor een examen of voor een turnwedstrijd. Ze ziet steeds het goede in de mens en op roddelen heb ik haar nog niet vaak kunnen betrappen. 
Eigenlijk is ze best nog behoorlijk naïef, maar is dat geen mooie eigenschap voor een twaalfjarige?
Ikzelf was als kind heel anders: ik was heel verlegen, onzeker en enorm faalangstig. Gelukkig sta ik nu een stuk sterker in mijn schoenen dan toen, soms heeft ouder worden ook voordelen...

Ik vind het heel goed dat mijn dochter veel positiever is ingesteld, dan ik destijds als kind. Maar soms wordt ook zij met haar naïeve neusje op de feiten gedrukt: we leven in een wereld waarin niet iedereen eerlijk is.

Vorige week kwam ze in tranen thuis: ze was haar portemonnee kwijtgeraakt op school. Ons juffertje weent niet zo vaak, dus ze was er echt heel erg van aangedaan. In eerste instantie dacht ik natuurlijk dat ze haar portemonnee weer ergens op school had laten liggen. Ze is nu eenmaal heel vaak verstrooid en 'met haar kop in de wind'. Ik was zelfs een beetje boos op haar. 'Let nu eens op je spullen', weet je wel...

Maar ze was er zeker van dat haar portefeuille uit haar boekentas was gestolen. Ze wou hem er 's middags uithalen om soep te kopen in de eetzaal, en hij was weg. Hij kon ook niet uit haar boekentas zijn gevallen, want hij zat veilig opgeborgen achter een rits. 
Ik ging ervan uit dat we de dag nadien die portemonnee wel zouden terugzien, want ze had alle leerkrachten en het secretariaat verwittigd. Jammer genoeg gebeurde dat niet, meer zelfs... intussen is ook de portemonnee van een klasgenootje verdwenen. Waarschijnlijk loopt er dus toch een dief rond ergens op school. 
't Is wel een heel gedoe als ze je portemonnee stelen: identiteitskaart weg (aangifte doen en nieuwe aanvragen: 20 euro), buskaart weg (nieuwe aanvragen: 10 euro), geld weg (10 euro), bibliotheekkaart weg... De portemonnee zelf was ook niet goedkoop. Het was een hele mooie van Pip Studio, waar ze zelf voor had gespaard...

Tot overmaat van ramp had ons meisje vorige zondag een turnwedstrijd, en toen heeft een vandaal haar sportschoenen beklad met alcoholstift toen ze in de kleedkamer stonden. Zij was trouwens niet het enige slachtoffer. De vandaal nam ook kledij van andere kinderen en de muren onder handen met zijn stift. Ik heb er maar één woord voor: dégoutant! 

Mijn lieve onbezorgde meisje heeft dus mogen ervaren dat we leven in een grote boze wereld, en ze was hierdoor best verdrietig. 
We kregen de schoenen niet proper, hooguit konden we de strepen wat vervagen met aceton. Toch vond dochterlief al snel een oplossing. Ze nam een paar alcoholstiften en tekende allemaal hartjes over de vieze strepen op haar sportschoenen. 
Oh lieve meid, wat ben je toch een prachtig kind :-)



Ik zou het super vinden als jullie me ook volgen op Facebook, Instagram en Pinterest!!


13 opmerkingen:

  1. Ik vind het erg voor je meisje. Twee voorvallen op korte tijd, daar zou een mens grijze haren van krijgen. Vervelend ook, mijn eerste reactie zou zijn dat ze vanaf nu haar geld op zak zal moeten houden, maar aangezien ze een sloddervosje is, is dat voor haar niet ideaal.
    Ergens hoop ik dat ze de dief betrappen. Beter nu, dan later wanneer hij of zij volwassen is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het heel erg dat er waarschijnlijk op school kinderen zijn van 12/13 jaar die stelen...

      Verwijderen
  2. Als alle boze volwassen (je weet wel, die met geweren en bommen) nu eens hartjes gingen tekenen over datgene wat hen is aangedaan, dan zou er een heel andere energie loskomen!
    Jouw dochter mag dan wel een sloddervos zijn, ze gaat niet kwaad met kwaad vergelden. Zij tekent hartjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel herkenbaar, Bij kleine M worden zijn pennen gestolen. Ok nu kan je zeggen het is maar een pen en het zijn goedkope maar dat wil niks zeggen. Zijn pen van school was , hij had dit gemeld bij zijn juf en hij kreeg een nieuwe omdat zijn weet dat hij nogal zorgzaam is. De volgende dag pen weer weg , hij durfde het niet te zeggen. Pennen van thuis meegenomen, ook weg. 2 vulpennen ook weg.
    De juf had al eens zoekactie gedaan in de de klas, banken, pennenzakken, boekentassen. Nergens de pennen te vinden. Nu heb ik met washi-tape zijn pennen "gemerkt" Het gekke is nu worden ze niet meer gepikt, maar zeggen andere kids dat hun pennen verdwijnen.
    Op het oudercontact dit ook nog eens gemeld. De juf vroeg of we wisten wie het was of een vermoeden hadden. Wij hebben ons vermoeden ook vermeld, de juf haar reactie was " daar verschiet ik nu niet van"
    Het kind vraagt " Mag ik jou pen eens gebruiken, " de andere zegt neen ze moeten iets in hun bank of boekentas steken en kort erna is de pen weg.
    Wel een leuke oplossing van jou meisje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Erg hé, dat zulke jonge kinderen al stelen; Hopelijk kan de school iemand betrappen en dan bijsturen...

      Verwijderen
  4. Ooooow wat vind ik dat akelig zeg!!! Vreselijk. Ik kan daar zo boos om worden. Ze heeft het wel positief opgelost, knap van haar. Het is inderdaad de eerste kennismaking met de rotte appels die er helaas nou eenmaal tussen zitten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, inderdaad... een onaangename kennismaking met de boze wereld.

      Verwijderen
  5. Dank je wel voor dit mooie compliment. Ik ben ook best fier op haar voor de oplossing die ze bedacht.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het is inderdaad een heerlijk kind als ik het zo lees. Bij mijn oudste op school is vorig jaar ook gestolen. Gelukkig juist op een dag dat zij ziek thuis was, dus was ze boven alle twijfel verheven. Dat gold niet voor de andere meiden. Gedoe geweest zeg.

    En dat van die schoenen. Wát een eikel die dat gedaan heeft. Bah!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind haar schoenen ontroerend mooi! Wat een wereld, maar zij redt zich wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je dochter klinkt als een heerlijk meisje. Vervelend dat ze geconfronteerd wordt met van die stomme mensen die stelen en spullen bekladden!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wauw, wat een ongelooflijk geweldig kind is die dochter van jullie. Chapeau voor haar en voor haar ouders! Want zelfs het liefste, geweldigste kind kan nog teniet gedaan worden door ouders. Maar daar is hier geen sprake van. Integendeel.
    Zo'n fantastisch kind. Ik ben zwaar onder de indruk. Houd dat in ere.

    BeantwoordenVerwijderen